سرعت گیرهای بی فرهنگ
چند سالی است که چهره روستای دیوان تغییر کرده است، خاک و گرد و غبارهای کوچه پس کوچه ها و مسیرهای درون روستا جای خود را به آسفالت و خیابان های درون روستا داده است، طرحی که گرچه دیر وارد زادگاهمان شد اما نظم و انضباط را با خود به همراه داشت که جای تشکر و قدردانی از مسئولین روستا را دارد.
اما نکته ای که از ابتدای شروع به کار این طرح در روستا مطرح و مورد بی اعتنایی مسئولین قرار گرفت، سرعت گیر در تقاطع ها و معابر اصلی روستا بود، در یکی دو ماه گذشته چندین حادثه ناگوار برای راکبین موتورسیکلت های نوجوانان و جوانان اتفاق افتاد که می توانست باعث داغدار شدن هر کدام از این خانواده ها گردد، اما با اصرار بر فرهنگ سازی مسئولین روستا، پس از چندین سال هیچگونه پیشگیری در این زمینه صورت نگرفته است، آیا سرعت گیرها بی فرهنگ هستند که با عدم وجود آنها فرهنگ جامعه افزایش می یابد یا عوامل باز دارنده دیگری باعث کاهش خسارت جانی و مالی اهالی می گردد، در بی احتیاطی این راکبان و بی مسئولیتی خانواده های آنها هیچ شک و تردیدی نیست اما ایجاد ناامنی برای اهالی از سوی این موتورسواران بایستی چگونه رفع گردد، حال با توجه به عدم رعایت سرعت ایمن توسط اینگونه افراد باید چکار کرد؟ آیا معلول شدن اهالی و یا خدای ناکرده فوت آنها فرهنگ جامعه را افزایش می دهد یا باعث داغدار شدن و حسرت خوردن خانواده ها می گردد، اینگونه توجیه ها همانند این می ماند که پلیس به سرعت و سبقت غیر مجاز اهمیتی ندهد و اعلام کند که با افزایش فرهنگ جامعه خودبخود آمار تصادفات کاهش مَی یابد و افراد کمتری کشته و مجروح می شوند، پس چرا قوانین راهنمایی و رانندگی وضع می شود و رانندگان متخلف را جریمه می کنند؟ به دلیل اینکه با این عوامل بازدارنده، رفتارهای ناهنجار، اصلاح و با تکرار رفتارهای منطقی، اصلی از اصول رانندگی پذیرفته شود و بصورت ارادی انجام گردد که نمونه بارز آن می توان به استفاده از کمربندهای ایمنی اتومبیل ها اشاره کرد که هم اکنون بصورت ارادی قبل از حرکت اتومیبل ها بسته می شود در صورتیکه در دهه های گذشته زجرآورترین اقدام رانندگی بستن کمربند ایمنی راننده و سرنشینان بود، پس فرهنگ سازی هم را و رسم مخصوص به خود دارد و با حرف نمی توان فرهنگ یک جامعه را ارتقاء داد.
هم اکنون لازم است روش های ارتقاء فرهنگ در جامعه را یادآوری و با روش های علمی به سمت آن گام برداشته شود.
ارتقاء سطح آگاهی افراد باعث توجه به عاقبت آن خواهد شد. اگر فرد آگاهی کامل در مورد اعمال و کردار خود داشته باشد حداقل سعی می کند که به خود آسیب نرساند. یکی از مقوله های افزایش آگاهی افزایش سطح تحصیلات و دانش افراد است یعنی با توجه به افزایش قدرت مطالعه، آگاهی به صورت مستقیم افزایش می یابد. پس مسئولین بایستی از ترک تحصیل خود خواسته کودکان و اجباری خانواده های آنها جلوگیری نمایند و به هیچ عنوان اجازه محروم شدن کودکان و نوجوانان از تحصلات ندهند.
پس از آن با راه اندازی کتابخانه عمومی روستا توسط دهیاری و خرید کتابهای عمومی و تخصصی سعی در ترغیب این افراد به مطالعه و افزایش آگاهی عمومی جامعه داشته باشند.
عوامل بازدارنده ای همچون سرعت گیر و موانع دیگر در تقاطع های اصلی روستا، مساجد، مدرسه ها و دیگر مراکز عمومی جهت کنترل سرعت موتورسوارن نصب نمایند.
به خانواده هایی که فرزندان آنها باعث افزایش ریسک تصادف می شوند تذکر داده و در صورت عدم توجه خانواده ها از طریق مراکز رسمی از رانندگی آنها جلوگیری نمایند.
دوره های عمومی رعایت حقوق اهالی و رانندگی در سطح روستا با دعوت از متخصصین امر توسط دهیاری روستا برگزار گردد.
پس به جاست جهت کاهش ریسک تصادفات در روستا اقدامات موثر صورت پذیرد تا خدای ناکرده در آینده پشیمانی به بار نیاورد.
انشاالله مردم و مسئولین در کنار یکدیگر و دست در دست هم بر این مشکل روستا فائق آمده و محیطی ایمن برای اهالی بوجود آورند.
به امید موفقیت روز افزون دیوان و دیوانی
نوشته شده توسط ناصر دیوانی پور در پنج شنبه, ۲۷ آبان ۱۳۹۵ ساعت ۲:۲۴ ب.ظ
با عرض سلام خدمت همشهریان عزیز و جناب مهندس
امیدوارم که این دلنوشته ها روزی رنگ واقعیت به خودش بگیره
و جا داره یه تشکر هم بکنیم بابت اینکه سایت خبری روستای دیوان رو هم واسه موبایل و هم واسه دسکتاپ بهینه کردین
خدا قوت
با سلام و تشکر از این مقاله وزین/ وجود سرعت گیر در پیشرفته ترین شهرهای دنیا نصب شده و طبعا وسیله نقلیه در سرعت رفتن راننده را وسوسه می کنند لذا تنها راه سرعت گیر است. امیدواریم به این مهم توجه شود