نظافت سیمای اجتماعی دیوان را ارتقاء دهیم

بالغ بر یک دهه است که جمع آوری زباله ها در روستا ساماندهی شده است ، اما باز هم در گوشه و کنار زباله ها دیده می شود ، سعی بر آن شده است که پسماندهای خانواده ها حتی الامکان در کوچه پس کوچه ها دیده نشود. اما در چند صدمتری روستا متاسفانه صحنه هایی دیده می شود که برآزنده هیچ انسانی نیست ، گذشته از تجزیه یا عدم تجزیه پسماندها ، چهره طبیعت زیبای ساحل با زباله هایی پوشانده شده است که نمی توان گفت که رهگذران بانی آن بوده اند. کافی است از جاده قدیمی صدمتر به سمت جنوب بروید ، متاسفانه صحنه های نیم سوز زباله ها را می بینید که با وزش کمترین بادی به این سو و آن سو می روند. حتی به خود اجازه نداده ایم که فکر کنیم بهترین جای دفن زباله کجاست ، آیا بهترین جای دفن زباله در صد متری ساحل زیبای روستا می باشد و آن هم روی زمین هموار ؟

نکته دیگرکه قابل تامل است بویی است که از چندین کیلومتری رهگذران را عذاب می دهد. خدا را هزاران بار شکر که همه ما مسلمان هستیم و از آموزه های این دین مبین بهره مندیم. مگر پیامبر اسلام پیاز خورده ای را از شرکت در نماز جماعت منع نکرد؟ مگر پیامبر اسلام نفرموده است النظافه من الایمان ، مگر جای دیگر نداریم ، الله جمیل و یحب الجمال ، چرا همان اندازه که به نظافت شخصی خود اهمیت می دهیم، به نظافت جامعه اهمیت نمی دهیم؟

بسیار منطقی و متین است که تعدادی از مردم شریف روستا از این راه ارتزاق می کنند ، چرا جایی که باد غالب روستا از آن سمت است ، ماهی ها خشک شود ، آیا نمی شود در روستایی که سه جهت آن آزاد و قابل استفاده است ، مکانی خاص را به آن عزیزان اختصاص دهیم تا بدون آزار دیگران در کمال آرامش فعالیت کنند؟